Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Κρίση VS Διακοπές.

Αχ...

Τελευταία συνεδρία σήμερα πριν τις διακοπές.
Θα την ξαναδώ τέλη αυγούστου και κάτι σπάει μέσα μου.
Όχι για αυτήν καθεαυτήν, αλλά για την ανάγκη να μιλήσω σ έναν τρίτο, δεν καταλαβαίνεις τι λέω, έτσι?
Λογικό.

Τέρος πάντων, αύριο φεύγω και γυρίζω τέλη αυγούστου.
Οι φετινές διακοπές δεν είναι αυτές που ονειρεύεται κάθε 21χρονος.
Φέτος θα πάρω παρανταριά τα εξοχικά μαζί με γονείς και αδέρφια.
Έχουν περάσει 4χρόνια από τότε που τελευταία φορά ήμουν ολόκληρο το καλοκαίρι με οικογένεια.

Αν είχα επιλογή για φέτος θα καθόμουν σπίτι.
Ναι, μην κάνεις την κλασσική ερώτηση "Μες στο καύσωνα στη πόλη?".
ΝΑΙ ΣΤΗ ΠΟΛΗ.
Και ούτως ή άλλως, πώς με κόβεις??
Να έχω νταλκά να βγω απ το σπίτι??
Αν απαντάς "ναι" στην ερώτηση να σου δώσω το τηλέφωνο της ψυχολόγου μου.
Εννοείται ότι το σπίτι μου είναι ο μικρόκοσμος μου, που δεν μπαίνουν μέσα ούτε μάγισσες, ούτε δράκοι.
Έχει και πολλά ωραία μηχανήματα που τα λένε ερ-κοντίσιον, μπόμπα θα ταν.

Μου υποσχέθηκε ότι θα αλλάξει αυτό, όχι σύντομα, θέλει τον χρόνο του και την διάθεση μου.
Την οποία δεύτερη δεν την βρίσκω πουθενά.

Σήμερα έπαθα μία κρίση πανικού στο αυτοκίνητο καθώς οδηγούσα.
Ένα θα πω για να καταλάβεις, το διπλανό αυτοκίνητο είχε παιδάκια και με έδειξαν στους γονείς τους.

Εντάξει, μην αγχώνεσαι δεν είμαι τρελλή.
Ψέμματα, είμαι τόσο τρελλή όσο να το καταλαβαίνω.

Θυμάμαι όταν ήμουν πιο μικρή και κάποιος απ την παρέα ή κάποιος γονιός φώναζε λίγο παραπάνω λέγαμε "κρίση πανικού παθαίνει" και γελούσαμε.
Ειλικρινά, εύχομαι να μου φαινόταν και τώρα τόσο αστείο όσο τότε.
Αλλά δυστυχώς η κρίση πανικού δεν έχει καθόλου πλάκα, ούτε για αυτόν που την παθαίνει, ούτε για αυτόν που είναι δίπλα[είναι πολύ πιθανό να πάθει εγκεφαλικό απ την ταραχή].

Ευτυχώς εγώ δεν προκάλεσα βλάβη σε κανέναν, μόνο μία γρατζουνιά στο αυτοκίνητο, μία πληγή στο πόδι μου και πολλά βλέμματα καταπάνω μου.
Ήμουν μόνη μου και δεν μπόρεσα να το ελέγξω.

Σήμερα λοιπόν έμαθα ΚΑΙ το άλλο ευχάριστο.
Είμαι σε μία φάση εξαρτώμενη από κάποιον.
Η οποία φάση είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη, έτσι??
Θέλω κάποιον δίπλα μου, να μου κρατάει το χέρι όταν αρχίζει να τρέμει απ την κρίση ή το βράδυ που σηκώνομαι με κλάμματα και δεν θυμάμαι και γιατί.

Δεν θέλω να φύγω αύριο.
Καθόλου.
Αλλά θα φύγω γιατί αν μείνω εδώ θα κινήσω υποψίες σε φίλους και γνωστούς.[ωραία δικαιολογία δεν βρήκα για να με παρακινεί???]
Και είπαμε, αυτά μένουν μεταξύ μας...

Καλές διακοπές!!
[και κυρίως Να περάσετε τέλεια]
[για την παρακολούθηση ισχύει το ίδιο που ίσχυε και στις προηγούμενες αναρτήσεις!!]

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Να περάσεις ευχάριστα .. στο εύχομαι απ τα βαθη της καρδιας μου..

εγω επεστρεψα απ τις διακοπες.. τωρα που εχε καυσωνες και προτιμω ναειμαι στο σπιτι στο τσιμεντο παρα στον καυτο ηλιο χωρις αιρ κοντισιον.. και να ειμαι ολη την ωρα αυτοκινητο παραλια μπαρ εστιατοριο και να ειμαι μουσκεμα χαχαχαχαχα..

σπιτι μου σπιτακι μου ασφαλεια μου μεγαλη..

φιλια πολλα στα μάγουλα..

~Freedom είπε...

Να περάσεις όμορφα!!:)
όλοι μας χρειαζόμαστε λίγο χρόνο που και που!
Φιλιά πολλά!

Xrusafh είπε...

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ..... συμφωνώ...και μένα η δικιά μου μητέρα το ίδιο με ρωτούσε και απαντούσα το ίδιο....
Αρκεί να μουν στην πόλη... τεσπα της έκανα το χατίρι... αλλά εγώ αθήνα θα πάω σύντομα....
Καλή μου θυμάμαι κάτι κρίσης όχι πανικού αλλά άγχους και δεν ξέρω τι είναι χειρότερο....
Καλά να περάσεις....πίστεψέ το... μπορείς!!!
Φιλάκιααααα!!!!!