Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Ο άλλος μου ο εαυτός*

Έχω μέρες να πάω στη ψυχολόγο, αύριο έχω ραντεβού.
Το πρώτο πράγμα που είχα πει πριν κάνω την πρώτη φορά το χατίρι στη μαμά μου και πάω ήταν ότι δεν θέλω να εξαρτηθώ από αυτήν.
Δεν θέλω να σκέφτομαι πότε είναι το επόμενο ραντεβού.

Και νομίζω ότι έτσι κάνω τώρα.
Νομίζω ότι μόνο εκεί είμαι εγώ και αυτά που αισθάνομαι μπορώ να τα πω.


Όλοι έχουμε ανάγκη από κάποιον να μιλήσουμε σε μία δύσκολη στιγμή.
Πόσο μάλλον όταν αυτή η δύσκολη στιγμή κρατάει 4χρόνια.
Πόσο μάλλον όταν δεν ξέρεις ακριβώς ποιο είναι το πρόβλημα.
Θα ήθελα πραγματικά να ένω έναν λόγο από αυτούς που θα σε έβαζαν σε ψυχιατρική κλινική.

Να με κακοποιούσαν στο σπίτι.
Να με κορόιδευαν στο σχολείο.
Να μην είχα φίλους.
Να με είχαν βιάσει.
Να ήταν αλκοολικοί οι δικοί μου.
Να μην είχαμε να ζήσουμε.
Να έπαιρνε η αδερφή μου ναρκωτικά.

Αλλά δεν γίνεται τίποτα από όλα αυτά.
Όλα φαινομενικά είναι τέλεια.
Και πολλοί θα πούνε ότι είμαι αχάριστη
Και για υτό δεν ήθελα ποτέ να μοιραστώ τίποτα.

Το πρόβλημα μου όμως το αισθάνομαι μεγάλο.
Χάνεται η γη κάτω από τα πόδια μου.
Και τα προβλήματα μπορώ να τα συζητήσω μόνο μαζί της.
Η μαμά μου τα ακούει και θέλει να καταλάβει το βλέπω, αλλά δεν μπορεί.
Οι φίλοι μου νομίζουν ότι βγαίνοντας έξω και γελώντας όλα είναι καλά.

Και δεν θέλω να με λυπάται κανείς.
Δεν είμαι για λύπηση.
Τα έχω όλα.
Ίσως παραπάνω απ όσα πραγματικά χρειαζόμουν.
Δεν μου λειψαν ούτε τα χάδια, ούτε η αγάπη, ούτε η εμπιστοσύνη, ούτε τα λεφτά, ούτε οι φίλοι...

Μόνο εγώ μου έλειψα.
Αυτό είναι το δυστύχημα.
Και προσπαθώ να με βρω...
Μην με κατηγορείτε γι αυτό, και μην με θεωρείτε αναίσθητη και ότι δεν βλέπω τι γίνεται γύρω μου.
ΒΛΕΠΩ.
ΞΕΡΩ.
ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ.
ΝΙΩΘΩ.
ΠΟΝΑΩ.

Αλλά όταν παίζεις θέατρο 4χρόνια
βλέπεις
ξέρεις
καταλαβαίνεις
νιώθεις
πονάς
σαν να είσαι αυτός που υποδύεσαι
και όσι σαν αυτός που πραγματικά είσαι.


[Σας παρακολουθώ όλους αλλά ανώνυμα, συνεχίζω να μην ξέρω γιατί]

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σκόπελος είναι και θα περάσει.
Φρόντιζε να χαμογελάς περισσότερο!
Καλο ειναι που πας σε ψυχολογο!
Κανονικα ολοι θα επρεπε να πηγαινουμε, ειτε εχουμε ειτε δεν εχουμε θεματα!!!!

Ειναι καλό να γνωριζεις τον εαυτο σου!

Φιλια

apinkdreamer είπε...

καλημερα! αν το σουφλε με τονο και πατατες που ετοιμασε η μαγισσα-φιλη μου σου αρεσει,τοτε στο χαριζω για να αισθανθεις εστω και για μια μονο στιγμη καλυτερα και για να μην εχεις κανενα γιατρο αναγκη για να μιλησεις!
καλως σε βρηκα!!!

Statler ή Waldorf είπε...

Δεν χρειάζεται να υπάρχει κάποια τραγική δικαιολογία για τον ψυχολόγο αρκεί που το θέλεις και το έχεις ανάγκη!
Δεν είναι εξάρτηση..είναι σχέση και μάλιστα σημαντική και θα περάσει και από πολλά στάδια... Αυτό που εγώ έχω να πω είναι τροφοδότησε την γιατί, είναι πολύ ωραίο, είναι ξεχωριστή σχέση!:)

Statler ή Waldorf είπε...

waldorf ;)

MelidonisM είπε...

έρευνα και εξωστρέφεια :-)

1.Edit User Profile
2.Show sites I follow
(τέταρτο στη σειρά)

ZouZouna είπε...

Σωστά τα λές! πόσα να "σηκώσουν" κι αυτές οι μανάδες. Θυμηθείτε πως κάποιες απο αυτές περνάνε κλιμακτήριο, τι να προλάβουν τα δικά τους ή των παιδιών τους!
Και οι φίλοι... ίσως δεν ξέρουν... μην τους ... "κατηγορούμε"

Ο τρίτος, γνώστης του αντικειμένου, μάλλον καλύτερα είναι και καλά αποτελέσματα θα φέρει. Κοστίζει λίγο παραπάνω.... αλλά δουλειά κάνει.

Κι εδώ μέσα, μαθαίνεις πολλά και "δίνεις' περισσότερα.

Θα περάσουν. δεν ξέρω πότε, αλλά όλα περνάνε.
keep going! δω μαστε όλοι!!! τριγύρω!

κερασοφιλιά για την γνωριμία !

!sweety! είπε...

Είναι πολύ σημαντικό να έχεις κάποιον στον οποίο θα μπορείς να μιλήσεις,να ανοιχτείς και να είσαι πραγματικά ο εαυτός σου,όποιος και αν είναι ο άνθρωπος αυτός.

Θα είναι η μαμά σου;Ο κολλητός ή η κολλητή σου;Η ψυχολόγος σου;
Δεν έχει σημασία...
Σημασία έχει που μιλώντας σε ένα από τα άτομα αυτά (όποιο εσύ θεωρείς ως το καταλληλότερο) νιώθεις καλύτερα!

Κι έτσι σιγά-σιγά θα ανακαλύψεις κι εσύ η ίδια τον πραγματικό σου εαυτό και με τον καιρό θα ανακαλύψει ποιο ήταν το πραγματικό πρόβλημα μέσα σου!

Καλό απογευματάκι!!!

~Freedom είπε...

Είναι μεγάλο βήμα!Και μπράβο που το έκανες και το προσπάθησες
Όλα σιγά σιγά θα γίνουν καλύτερα! :)

quaintrelle dandy είπε...

Καλώς σε βρήκα :) Η μαμά μου είναι ψυχολόγος, και όταν άλλο μέλος της οικογένειας είδε ζόρια, ήταν η πρώτη που στήριξε την απόφαση να πάει σε ψυχολόγο. Άρα, κάτι καλό θα κάνουν, δεν μπορεί :) Έχω φίλους που πάνε σε ψυχολόγους ή ψυχοθεραπευτές. Είμαστε η γενιά εκείνη που θα τριανταρίσουμε μέσα στην κρίση. Δεν είναι εύκολο, είτε σου στερεί κάτι προσωπικά, είτε βλέπεις γύρω σου ζωές να καταρέουν. Είσαι τυχερή που μπορείς να έχεις βοήθεια και η οικογένειά σου σε στηρίζει. Και όπως είπαν οι προλαλήσαντες (πόσα λάμδα θέλει αυτό;) καλώς σε βρήκαμε!

μικρή Μεγάλη είπε...

Αυτό είναι που πραγματικά μας χρειάζεται αλλά και το πιο δύσκολο να το κατορθώσουμε ταυτόχρονα. Να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Αν τα έχεις καλά με εσένα τότε όλα τα άλλα παλεύονται. Σου εύχομαι να τον βρεις το εαυτός σου και να είσαι πραγματικά μια χαρά!

panos srpk είπε...

Χμμμμ και πάλι χμμμμ...
Βασικά εγώ νομίζω ότι μόλις έκανες ένα μεγάλο βήμα, άσχετα με το ποιός σε έβαλε να το κάνεις.
Ακόμα κι εγώ το έχω σκεφτεί πολλές φορές, έχω και φίλο που με παρακινεί αλλά τελικά κωλώνω. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως να νομίζω ότι θα τα καταφέρω όλα μόνος μου. Ίσως να νομίζω ότι θα καταφέρω να γνωρίσω τον εαυτό μου.

Απ'την άλλη βέβαια πρέπει να ομολογήσω ότι τους ψυχολόγους δεν τους βλέπω με καλό μάτι... Ίσως επειδή είχα άσχημες εμπειρίες με κάποιους [φίλοι φίλων και γνωστοί φίλων] και καλά γνώστες που μόνο κακό μου έκαναν.

Ανώνυμος είπε...

Δε χρειάζεται να συγκρίνεις τα προβλήματά σου με αυτά των άλλων. Το θέμα είναι οτι νιώθεις όπως νιώθεις άσχετα και πρέπει να κάνεις κάτι γι'αυτό. Σκέψη βαθιά.
Τα προβλήματα άλλωστε είναι δανεικά και μόνο να σε αποπροσανατολίσουν μπορούν τέτοιες συγκρίσεις με τους άλλους "προβληματικούς" τύπους.
Το οτι ανησυχείς και ψάχνεσαι είναι για μένα θετικό. Εγώ στα 22 πετούσα χαρταετό και στα 30 μου ήρθε ταμπλάς.
Θα περάσει να το ξέρεις.

Ανώνυμος είπε...

'Ολα θέλουν τον χρόνο τους.

Κάπου θα χάσεις την υπομονή σου άλλοτε θα πεισμώσεις ακομα πιο πολυ.

πάρε τον χρόνο σου

καλως σε βρηκα.

"Σας παρακολουθώ όλους αλλά ανώνυμα, συνεχίζω να μην ξέρω γιατί"... δεν χρειάζεται να έχεις απαντηση σε ολα.

καλημερα να εχουμε με φιλια που σε καλωσορίζουν στην αγκαλια μου.